Zakupiony przeze mnie z DL’em kufer GIVI MAXIA E52 aż prosił się o dodanie światła stop. W samym kufrze znajdują się przygotowane miejsca na gotowe moduły. Cena rozwiązania przygotowanego przez GIVI jak i i sposób jego wykonania pozostawia w mojej opinii wiele do życzenia. Stąd postanowiłem wykonać stosowną instalację według własnego pomysłu.
Miało być prosto i tanio. Do budowy świateł wykorzystałem gotowe, wodoszczelne moduły 4 x LED 5050 na 12V. Oczywiście wybrałem LED świecące na czerwono. Sprawdziłem, że białe światło LED jest dość mocno tłumione przez przeźroczystą, czerwoną osłonę.
Nie obyło się bez drobnych komplikacji. W fabrycznie przygotowane miejsca kufra MAXIA E52 idealnie pasowało wstawić 2,5 modułu. Po przecięciu modułu na pół, okazało się, że LED nie świecą. 🙁 Winny był zakręcony układ ścieżek (dwa LED szeregowo, dwa rezystory równolegle). Nie obyło się bez rzeźby – lutownica i dodatkowe oporniki załatwiły sprawę. Łatwo jednak nie było!
Gotowy zestaw złożony z 2,5 modułu został przyklejony na taśmę dwustronną w miejsce przewidziane przez GIVI na akcesoryjny odbłyśnik. MAXIA E52 ma dwa miejsca na dodatkowe światła.
Podłączenie kufra do instalacji motocykla stanowiło dla mnie największe wyzwanie. 😉 Zdecydowałem się wykorzystać złącze tzw. minijack, zazwyczaj stosowane do podłączania słuchawek. Zastosowałem wtyczkę i gniazdko (na przewód) w wersji metalowej.
Kufer MAXIA E52 i płyta mają przewidziane miejsca na fabryczne złącze GIVI. Właśnie tam w kufrze wywierciłem otwór nieco większy od zewnętrznej średnicy wtyczki minijack. Otwór musi zapewniać luz wokół wtyczki, ponieważ kufer podczas jazdy w niewielkim zakresie porusza się od drgań względem płyty.
W tym samym miejscu w płycie przygotowałem otwór dla gniazdka, które miało na tyle długi gwint, że udało się je bez problemu przykręcić przez plastik płyty.
Wtyczkę zabezpieczyłem w kufrze od góry kształtką z blachy (miałem nie wykorzystany rygiel od zamka, która doskonale nadawał się do tego celu). Przewody poprowadziłem w przewidzianych przez GIVI rynienkach, podklejając je klejem szybkoschnącym. Przy wtyczce pozostawiłem niewielki zapas przewodu (o tym w dalszej części).
Pomiędzy kufer, a płytę w miejscu łączenia przewidziałem oring, który nieco uszczelnia połączenie. Nie należy się jednak przejmować ewentualnym zalaniem złącza. Przy 12V zwykła woda nie spowoduje zwarcia. Upływność prądu przy tak niskim napięciu jest znikoma. Zestaw minijack, który wybrałem ma pozłacane styki, więc korozja też nie powinna zbyt szybko go uszkodzić. Złącze wytrzymało już ponad 8,5 tys. km, w tym jazdę po albańskich “szutrach” z załadowanym kufrem i nadal działa bez zarzutu.
Jak wygląda odłączanie kufra? Po zwolnieniu zamka podnosimy go na tyle ile pozwalają zaczepy płyty. Wtyczka ma niewielki zapas przewodu, więc jest to możliwe bez jej odłączenia. Przy podniesionym kufrze możemy ją wypiąć, a potem schować w otwór w kufrze. Zdejmujemy kufer i zabieramy oring (można go przymocować na stałe do płyty lub kufra, ale nie wiem czy przyklejenie byłoby wystarczająco trwałe). Dzięki sprężystości przewodów wtyczka zawsze lekko wystaje z otworu w kufrze. Nie przeszkadza to jednak w jego stawianiu na podłożu. Wpinanie przebiega w odwrotnej kolejności. 😉
Do instalacji motocykla starałem się podłączyć w miarę nieinwazyjnie. Przewód dodatni do zasilania dodatkowego światła dolutowałem do konektora wtyczki, która łączy instalację motocykla z włącznikiem stopu przy dźwigni tylnego hamulca. W obwodzie umieściłem bezpiecznik o małym prądzie – udało mi się znaleźć na 3 A, ale spokojnie mógłby być na jeszcze mniejszy prąd. Masę uzyskałem z uchwytu baku, wykorzystując gotowy otwór pod śrubę.
Efekt jest całkiem zadowalający. 😉 Koszt materiałów około 25 zł. Satysfakcja bezcenna! 😉
Na blogu i Instagramie dzielę się wiedzą oraz doświadczeniem. Jeśli wśród moich artykułów i postów znajdziesz coś dla siebie, możesz postawić mi kawę ☕, którą z przyjemnością wypiję w garażu realizując kolejny projekt! Dziękuję! 😉
